آیه قرآن می فرماید : ان المتقین فی مقام امین ، اهل تقوا در مقام امن و آسایش هستند . کسانی که مقید هستند که حق الله و حق الناس برگردن شان نباشد در دنیا و قیامت آرامش هستند . و در مقام امن هستند .
در روایت داریم که نامه اعمال ما را پیش معصوم می برند ، آنها امضا می کنند که گناهان را ببخشند(البته معصومین از خدا می خواهند که گناهان را ببخشد و خدا به احترام آنها می بخشد) مگر گناه کسانی که با هم قهر هستند . حتی اگر مسئله مهم است باشد ما نباید با هم قهر کنیم . افرادی که با هم قهر هستند پرونده هایشان متوقف می شود و نمازهایشان قابل قبول نیست تا با هم آشتی بکنند . شما حاضر نیستید که کوچکترین گناه دیگران را ببخشید ولی می خواهید که خدا همه ی گناهان شما را ببخشد
مرحوم آیت الله زاهدی به مردم گفته بودند که اگر می خواهید مورد لطف و رحمت خدا قرار بگیرید ، هر کس گردن شما حقی دارد او را حلال کنید تا خداهم شما را ببخشد . اگر دو نفر با هم قهر هستند ، کسی که آزار داده است باید برای آشتی پیش قدم بشود.
ما باید پیشقدم بشویم و حلالیت بطلبیم ،اگر طرف بخشید که مشکلی نداریم ولی
اگر طرف نبخشید در روایات ما این افرد مذمت شده اند . امام صادق (ع)
فرمودند : کسی که برای صلح قدم برمی دارد و طرف مقابل صلح نمی کند ، او
ملعون ، ملعون هستید . در بحارالانوار داریم: پیامبر فرمودند : ای علی ،
اگر کسی عذر عذر آوردنده را قبول نکند ، حتی اگر راست بگوید یا دروغ بگوید ،
شفاعت من شامل حال او نمی شود . از محدث قمی داریم که پیامبر فرمود :
شخصی بنام ابو زَم زُم بود که هر روز با خدا معامله می کرد وهر روز صبح می
گفت : خدایا من آبروی خودم را وقف راه تو کرده ام یعنی کسی به خاطر من به
جهنم نرود . انفاق نباید حتما مال باشد . بالاترین انفاق ها عفو و گذشت است
.
هر نوع ارتباط برای آشتی کافی است همین که ما پیام خودمان را به
آنها برسانیم کافی است . امام صادق (ع) فرمود : اگر دو نفر از دوستان ما با
هم قهر کنند من از هر دوی آنها بیزار هستم . پرسیدند : چرا شما از مظلوم
بیزار هستید ؟ امام فرمودند: مظلوم از حق خودش بگذرد تا اختلاف تمام بشود .
التماس دعا .