امام حسن عسکری - علیه السلام - فرمود: با کسی جدال و نزاع نکن که بهاء و ارزش خود را از دست می دهی، با کسی شوخی و مزاح ـ ناشایسته و بی مورد ـ نکن وگرنه افراد بر تو جریء و چیره خواهند شد.
از خدا خواستم عادتهای زشتم را ترکم دهد.
خدا فرمود:نه! خودت باید آنها را رها کنی.
از او خواستم فرزند معلولم را شفا دهد، فرمود: لازم نیست، روحش سالم است. جسم هم که موقت است.
از او خواستم لااقل به من صبر عطا کند. فرمود:نه! صبر حاصل سختی و رنج است. عطا کردنی نیست، آموختنی است.
گفتم: مرا خوشبخت کن، فرمود: نعمت از من خوشبخت شدن از تو.
از او خواستم روحم را رشد دهد. فرمود: نه! تو خودت باید رشد کنی، من فقط شاخ و برگ اضافی ات را هرس می کنم تا بارور شوی.
از خدا خواستم: کاری کند تا از زندگی لذت کامل ببرم، فرمود: نه! برای این کار من به تو زندگی داده ام.
از خدا خواستم کمکم کند همان قدر که او مرا دوست دارد، من هم دیگران را دوست بدارم.
خدا فرمود: آها، بالاخره اصل مطلب دستگیرت شد!